Oborniki: spokój nad Wartą

National Library of Poland, via Wikimedia Commons

Wędruj ścieżkami Puszczy Noteckiej. Czeka na Ciebie Kotlina Gorzowska, serce regionu, gdzie czas płynie wolno, a natura zachwyca swoim pięknem.

REKLAMA

wiadomości

miasto

na sygnale

komunikacja

kultura

zdrowie

nieruchomości

biznes

Tego szukamy w Obornikach

Przekonaj się, co kryje się pod najczęściej wyszukiwanymi frazami internautów, takimi jak: Oborniki, pogoda Oborniki, praca Oborniki, Oborniki nasze miasto, LO Oborniki, UM Oborniki, SP2 Oborniki.

Jeśli jesteś osobą, która chce dowiedzieć się czegoś więcej o Obornikach, tutaj możesz przeczytać kilka słów o ich historii.

Zamek zbudowany u ujścia Wełny, blisko drogi do Kołobrzegu, pełnił rolę kolebki miejscowości. Nieznana jest dokładna data założenia miasta, lecz między 1525 a 1572 r., z inicjatywy księcia Bolesława Pobożnego i jego żony Jolenty, węgierskiej księżniczki, w miejscu tym założono klasztor Franciszkanów. Przypuszcza się, że miasto istniało przed 1272 r., gdyż klasztory zazwyczaj zakładano równocześnie lub shortly po otrzymaniu praw miejskich. Choć założony klasztor przez pewien okres opustoszał, Franciszkanie powrócili do Obornik około roku 1292.

Historia tego miasta jest owiana różnymi podaniami i legendami. Na przykład, podczas wizyty Władysława Łokietka w 1299 r., na niebie pojawiła się bladoczerwona łuna, interpretowana przez starożytnych magów i wróżbitów jako dobrą wróżbę. Po okresie rozbicia dzielnicowego, zapoczątkowanego przez Bolesława Krzywoustego w 1138 r., ludzie wierzyli, że nadejdą czasy, kiedy Rzeczpospolita ponownie stanie się zjednoczonym państwem.

Człowiek zjawił się w rejonie dzisiejszych Obornik około 12 tysięcy lat temu. Rozwój osadnictwa historycznego w ziemi obornickiej związany był z grodem wczesnośredniowiecznym oraz kasztelanią Radzim, która jednak straciła na znaczeniu do końca XIII wieku, przegrywając z rozwojem Obornik.

Możemy datować lokalizację Obornik i związane z nią założenie klasztoru franciszkanów przez księcia Bolesława Pobożnego już w XIII wieku. Pierwsza źródłowa wzmianka o Obornikach pochodzi z końca tego stulecia, dokładniej z roku 1299, kiedy książę Władysław Łokietek, późniejszy król Polski, odwiedził to miejsce.

Prawa miejskie Obornik otrzymały potwierdzenie źródłowe w 1339 r., a wówczas pojawił się pierwszy znany z imienia obornicki wójt – Maciej. W XIV wieku pojawił się także pierwszy wizerunek miejskiego herbu, który znajdował się na pieczęci dokumentu przechowywanego w toruńskim archiwum. Herb ten przedstawiał polskiego orła piastowskiego bez korony, który stał się symbolem miasta przez siedem wieków, nie ulegając zmianie do dzisiaj.

Oborniki cieszyły się protekcją oraz przywilejami, między innymi ze strony Władysława Jagiełły, który wielokrotnie odwiedzał to miejsce. Na przełomie XV/XVI wieku rozpoczął się bardzo obiecujący okres w historii miasta. Został wytyczony rynek, wzniesiono solidny zamek starościński i trzy kościoły, z których jeden, czyli farny, pozostaje do dziś. Niemniej po tym okresie prosperity nastały trudne czasy. Podczas tragicznego potopu szwedzkiego w latach 1655-1660 zamek obornicki oraz znaczna część miasta zostały całkowicie zniszczone. Oborniki doświadczyły także trudności w czasie wojny siedmioletniej w latach 1756-1763 i wydarzeń konfederacji barskiej w latach 1768-1770.

W 1793 r. Oborniki zostały włączone do państwa pruskiego. Zaborca ustanowił je stolicą powiatu, obejmującego 224 miejscowości, w tym Rogoźno, Szamotuły, Wronki i Murowaną Goślinę. Mieszkańcy Obornik brali udział w powstaniach listopadowym i styczniowym, w Wiośnie Ludów w 1848 r. oraz wspierali materialnie zbrojne wystąpienia powstańców. W tym okresie do patriotycznie nastawionej szlachty ziemi obornickiej przybywali znakomici goście, m.in. Adam Mickiewicz (Łukowo, Objezierze), Franciszek Mickiewicz (Łukowo, Rożnowo), Józef Ignacy Kraszewski czy Julian Ursyn Niemcewicz (Objezierze).

Następował stopniowy rozwój gospodarczy. W 1879 r. Oborniki uzyskały połączenie kolejowe z Poznaniem i Piłą, a w 1897 r. założono w mieście Spółdzielczy Bank Ludowy.

Wraz z wybuchem Pierwszej Wojny Światowej narodziła się nadzieja na upragnioną niepodległość. Mieszkańcy Obornik z entuzjazmem przyjęli przyjazd Ignacego Jana Paderewskiego do Poznania, a następnie aktywnie wzięli udział w Powstaniu Wielkopolskim, które zakończyło się pełnym sukcesem.

8 września 1939 r. Oborniki zostały zajęte przez wojska hitlerowskie. W okresie wojny, w Obornikach działała aktywnie podziemna organizacja harcerska Szare Szeregi, a jej komendant, harcmistrz Jan Miękus, został zamordowany w obozie koncentracyjnym Gross Rosen. Miasto zostało wyzwolone w nocy z 24 na 25 stycznia 1945 r.

Po wojnie nastąpiła stopniowa odbudowa społeczna i gospodarcza miasta. W 1975 r. Oborniki znalazły się w granicach województwa poznańskiego. W efekcie przemian w 1990 r. pierwszym demokratycznym burmistrzem został Julian Kubiak. Od 1 stycznia 1999 r. Oborniki ponownie stały się siedzibą powiatu.

Obecnie Oborniki są nowoczesnym miastem, które szanuje swoją bogatą historię i tradycję. Burmistrz Obornik w swoich insygniach miejskich umieścił herby zasłużonych obornickich rodów – Abdank i Wedel, oraz historyczny herb miasta z XIV wieku.